دلیل

آدمهای برای زندگی دلیل لازم دارند. هرچی تعداد دلیلشان کمتر باشه وابستگیهاشون بیشتر و غمگین ترند. و آنهایی که دلایل زیادی برای زندگی دارند شادترند. بهتر سعی کنیم چندین دلیل داشته باشیم و هر روز به دلیل هامون اضافه کنیم تا وقتی یکی از دلایل از بین میره دلسرد و بی انگیزه نشیم. بهتره دلیل هامون کمتر به آدمهای دیگه بستگی داشته باشه.. حضور یک آدم دیگه شاید انگیزه ایجاد کنه برای شادتر بودن ولی اگه بیشتر از اندازه به این دلیل اهمیت بدیم در نهایت نبودش و یا آنطور که دوست داریم نبودنش موجب میشه تا بیشتر و بیشتر غمگین باشیم. 

همه دلیل زندگی من در یک هدف جمع شده بود بخاطر همین وقتی از رسیدن به آن هدف دلسرد شدم همه زندگیم بی رنگ و محتوی شد. خیلی سعی کردم تا آدمها را دلیل ادامه زندگی کنم ولی موفق نبودم چون در واقع همه آدمها خودخواهند و بدنبال خواسته های خودشان میرن و بودن یا نبودن ما گاهی اصلا فرقی براشون نمی کنه. پس بی هدف سالی از زندگی را و یا چند سالی را گذروندم وقتی حساب می کنم شاید بیش از 6 سال بی هدف زندگی کردم و دردناکترینش اینکه که می دونستم دارم اینکارو می کنم. 

ولی الان یه هدف جدید برای خودم ایجاد کردم هدفی که امیدوارم برای رسیدنش مسیری به اندازه قبلی سخت پیش روم نباشه ولی این فعلا تنها دلیلی هست که می تونم بودن دراین دنیا را معنی بدم.